Come fly with me…

Tenzij je tot één van de weinigen behoort die zich een privéjet kan veroorloven, is vliegen tegenwoordig weinig glamorous meer. Natuurlijk zijn er de meest buitenzinnige first class-tickets te boeken met een bar of douche op twaalf kilometer hoogte, maar door de overvolle vliegvelden en dreigingen haalt de ervaring het niet bij die van de onbezorgde jaren 50 en 60. Een terugblik met de steden die de term ‘ jetset’ zo beroemd maakten.

De term ‘ jetset’ raakte in zwang met de komst van de straalvliegtuigen. Officieel moet je dan de Comet in acht nemen. Een jet die vanaf 1952 vloog. Maar beter ook van niet, want het was een valse start met vele ongelukken door metaalmoeheid rondom de ramen. Niet ideaal.
Zes jaar later was de Boeing 707 verantwoordelijk voor de start van commerciële vluchten. En kranten en magazines lieten fotografen en journalisten posten bij de vertrek- en aankomsthallen om die nieuwe klasse van reizigers vast te leggen.
Het was de New Yorkse columnist Igor Cassini – werkend onder het pseudoniem Cholly Knickerbocker – die de kreet ‘ jetset’ introduceerde. Hij noemde de jetset een klasse die stijlvol, internationaal en avontuurlijk was ingesteld. Een exotische groep mensen waar je tegenop keek. Kort door de bocht was het straalvliegtuig het internet van toen. Je horizon werd opeens gigantisch verbreed en een nieuwe wereld was bereikbaar. Eén die je nooit voor mogelijk had gehouden.
In een jet stappen en zo’n zeven uur later was je van New York in Europa. Iets dat daarvoor een gruwelijke zestien uur kostte. En nog een plus, de ‘slechtste’ economy-stoelen van toen zouden nu vergelijkbaar zijn met de huidige businessclass. Men kleedde zich ernaar en het was een evenement. Nu mag je blij zijn als je geen hoofdstoot krijgt van de stoel- leuning voor je, als diegene klaar is met het ‘diner’.
Uiteindelijk konden de echte jetsetters – de jetset van nu, de nouveau riche, rekenen we uiteraard niet mee – nog geen twee decennia lang hun gang gaan.
Begin jaren 70 werd vliegen meer en meer bereikbaar en kreeg de jetset nog één laatste boost met de komst van de Concorde.
Maar waar gingen ‘pioniers’ als Frank Sinatra en Ava Gardner, Brigitte Bardot en Alain Delon, Audrey Hepburn en Mel Ferrer, Elizabeth Taylor en Richard Burton en de Kennedy’s naartoe?

 Straalvliegtuigen maakten een NIEUWE WERELD bereikbaar

De bestemming waaraan je direct denkt bij Europese glamour uit de 50’s en 60’s is Zuid-Frankrijk. En dan uiteraard Cannes, beroemd geworden door het prestigieuze filmfestival dat er al sinds 1946 wordt gehouden. Van Audrey Hepburn en Nat King Cole tot aan Jackie Onassis waren er te vinden. Struinend over de Promenade de la Croisette met het Carlton Hotel als middelpunt.

Saint-Tropez

Iets verderop mag het eens zo slaperige stadje aan de Côte d’Azur ook niet worden vergeten. Het werd nagenoeg van de een op de andere dag een sensatie na de Brigitte Bardot-film And God created woman. Club 55 en Hotel Byblos waren de hoogtepunten en het stadje was in de jaren 60 bijna nog populairder dan Cannes en Monaco als het om glamour ging. Onder meer dankzij de trouwerij van Mick Jagger en zijn eerste vrouw Bianca Pérez-Mora Macias.

GettyImages-108886636

Portofino

Nog zo’n pittoresk vissersstadje, maar dan in Italië. Nog steeds populair bij celebs, Samuel L. Jackson is er regelmatig in de zomer te vinden. Humphrey Bogart en Sophia Loren ontdekten het Piazzetta di Portofino al zo’n zestig jaar eerder. Maar Richard Burton en Elizabeth Taylor maakten Portofino bekend tijdens de vroege dagen van hun legendarische romance. Naar het schijnt vroeg Burton haar ten huwelijk in Hotel Splendido, tijdens een pauze bij het filmen van Cleopatra.

Havana

In de fifties was Havana op Cuba het Latijns-Amerikaanse Las Vegas. Met de bijbehorende misdaad, maar ook de decadente nachtclubs en casino’s. Ava Gardner, Marlon Brando, Gary Cooper en Ernest Hemingway omarmden de sensuele stad. Met de wijk Miramar als het centrale punt. Voor de revolutie was het daar waar je gezien moest worden. Op Quinta Avenida en in de Country Club.

Beiroet gold in de sixties als het PARIJS van het MIDDEN-OOSTEN

Acapulco

Hoe het kan verkeren. In de jaren 50 een toevluchtsoord voor Amerikaanse A-listers, nu is het één van Mexico’s meest gewelddadige steden. In de hoogtijdagen, eind jaren 40 tot aan de jaren 50, was het waar Jackie en John F. Kennedy hun huwelijksreis vierden. Waar Elizabeth Taylor – je zult haar vaker tegenkomen op andere plekken – trouwde met Mike Todd. En waar Rita Hayworth met Orson Welles stilstond bij haar 28ste ver- jaardag op het jacht van Errol Flynn.

Palmsprings

Ook de VS speelde een rol tijdens het hoogtepunt van de jetset. Reizen tussen New York en Los Angeles werd extreem gemakkelijk. Met bijvoorbeeld Palm Springs als speeltuin voor de elite met zijn retro-futuristische stijltje. Al in de jaren 30 ging Marlene Dietrich er naartoe, maar het werd pas echt populair in de jaren 50 met het fameuze El Mirador Hotel en gasten als Elvis, Marilyn Monroe en Frank Sinatra. Voor het geval Las Vegas te gortig werd voor The Rat Pack, weken ze uit naar Palm Springs.

Beiroet

Het Libanese Beiroet gold in de 60’s als ‘het Parijs van het Midden-Oosten’. De vijfsterren-resorts verrezen aan Ain el Mreisseh met clubs als Les Caves du Roy, die berucht werden door celebs als Brigitte Bardot en Omar Sharif die ongetwijfeld hun eigen tafel hadden in de clubs. Een andere fameuze plek was de Saint George Yacht Club & Marina. Een hotel waar Peter O’Toole verbleef tussen de opnames van Lawrence of Arabia, met koning Faroek van Egypte een paar suites verderop. Overigens ook een plek die populair was bij spionnen en buitenlandse correspondenten. Kim Philby, de Britse MI6-agent die decennialang voor de Sovjets bleek te werken, dronk in Saint George altijd een stuk of vijf cocktails voordat hij naar huis slenterde, een paar straten verder.

GettyImages-3329325

St. Barths

Ook wel het St. Moritz van de Caraïben genoemd. Nog steeds exclusief, want cruiseschepen mogen er niet aanleggen en de grote restaurantketens vind je er ook niet. Andere redenen voor die exclusiviteit zijn de villa’s van €15.000 per nacht en ‘winkeltjes’ van Louis Vuitton en Hermès. Het eiland werd midden jaren 50 één van de parels van de Caraïben door de families Rockefeller en Rothschild. Ze ontdekten de charme van het eiland en ontwikkelden het tot het paradijs dat het inmiddels is.

Rio de Janeiro

In het Copacabana Palace is die old school luxe van het oude Rio nog duidelijk te voelen. De bossanova-invloeden van de 50’s en 60’s zijn weer terug nadat het hotel in de 80’s en 90’s in verval raakte. De stad is populair geworden als multi-culturele metropolis met een bevolking die tussen 1940 en 1960 verdubbelde. Het statige Zuid-Amerikaanse gemixt met de explosie van de eerste wolkenkrabbers, maakten het tot de coolste bestemming van Zuid-Amerika.

Marrakesh

Een favoriet eind jaren 60 in het begin van het hippietijdperk met leden van The Beatles en The Rolling Stones als graag geziene gasten. Ook al sprak Marokko al tot de verbeelding sinds de Humphrey Bogart-klassieker Casablanca uit 1942. Het duurde echter tot de 60’s totdat muzikanten en schrijvers als Jack Kerouac werden aangetrokken door het Boheemse.

GettyImages-514694976

Mykonos

Tegenwoordig weer populair, maar Paradise Beach en de rest van Mykonos werden legendarisch als hedonistische hotspot in de jaren 60 en 70. Het begon al in de 50’s toen de elite als Aristoteles Onassis en Stavros Niarchos het eiland begonnen te bezoeken.
De status werd bevestigd door koningin Frederika van Griekenland, die in 1954 een cruise organiseerde voor alle prinsen en prinsessen van Europa. Al snel volgden acteurs als Marlon Brando, Grace Kelly en bracht Jackie Kennedy er de zomer door in 1961.

Marokko sprak al tot de verbeelding sinds de Bogart-klassieker CASABLANCA

Marbella

Wat is het toch met die vissersstadjes? Naast Saint-Tropez en Portofino hoort ook Marbella in dit rijtje thuis.
In het zuiden van Spanje ligt het meest exclusieve stuk land tussen Malaga en Gibraltar. En als we het over Marbella hebben, dan mag je Marbella Club niet missen. Het hotel werd een clubhuis voor royalty’s, celebrity’s en de elite in de 50’s, 60’s en 70’s. Gebouwd door de Duitse prins Alfonso zu Hohenlohe, die door zijn vader op pad werd gestuurd voor een stuk land om ‘de drukte van Madrid te ontwijken’. De jonge prins zag echter nóg een kans. Namelijk dé perfecte speelplaats voor hem en zijn jetset-vrienden. Een gastenlijst voor de Fürstenbergs, Windsors, Agnelli’s en Rothschilds volgde. Met beroemdheden als James Stewart, Grace Kelly, Audrey Hepburn en Ava Gardner in hun kielzog.

St. Moritz

Weer iets dichter bij huis is het Zwitserse St. Moritz, want het was niet alleen maar zon en zee waarvoor de jetset ging. Skiën was een must, dat spreekt voor zich. Sankt Moritz viel op door de interessante mix van mensen. Van John Lennon en Alfred Hitchcock tot aan Coco Chanel, Andy Warhol en Charlie Chaplin. Chaplin gaf de voorkeur aan het Badrutt’s Palace Hotel, waar de anderen gingen naar het statige Kulm Hotel.

Gstaad

Nog zo’n ski-icoon is Gstaad, het idyllische skidorp ruim 90 kilometer ten oosten van Genève. Julie Andrews ontdekte het dorpje als één van de eersten. Het Palace Hotel is dé keuze en Gstaad werd in de 50’s en 60’s dé plek om kerst te vieren voor Roger Moore, Brigitte Bardot en ja, daar is ze weer: Elizabeth Taylor. Ditmaal nog met Richard Burton.
De rust van toen – die elk seizoen minder werd – is nu definitief weg als het plaatsje in december groeit van 7.500 tot wel 30.000 mensen.

Laatste nieuws